Η αρχή της φετινής χρονιάς βρήκε τους συμφοιτητές μας αντιμέτωπους με δικαστικές διώξεις εις βάρος τους για τη συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση μες στο σύλλογο του πολυτεχνείου Ξάνθης από τον καθηγητή της σχολής Γ. Παύλο, ανοιχτό υποστηρικτή φασιστικών αντιλήψεων. Η στοχοποίηση αυτή προήλθε ακριβώς γιατί οι φοιτητές αντιπαρατέθηκαν με την και φασιστική του ρητορεία μέσα και έξω από τις αίθουσες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ίδια η Χρυσή Αυγή και η συνήγορος υπεράσπισης του Ρουπακιά στήριξαν ανοιχτά τις αντιλήψεις και τη δράση του συγκεκριμένου καθηγητή.
Στη συνέχεια της χρονιάς βλέπουμε στη Πάντειο τον καθηγητή Α. Συρίγο να επιτίθεται φραστικά και σωματικά σε φοιτητή που έγραφε σύνθημα σε τοίχο με αποτέλεσμα το διαπληκτισμό τους και τον ίδια να καλεί την αστυνομία μέσα στο άσυλο για τη σύλληψη του. Ό ίδιος καθηγητής μαζί με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (με σαφή στήριξη της ΝΔ) κάνει εκστρατεία υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Δεν ήταν καθόλου απρόσμενη η στάση της ελληνικής δικαιοσύνης η οποία αντιμετώπισε εξαιρετικά μεροληπτικά την υπόθεση επιβάλλοντας βαρύτατη ποινή, παραβλέποντας κάθε στοιχείο υπεράσπισης του φοιτητή και κάθε στοιχείο κατηγορίας εις βάρος του καθηγητή.
Η χρονιά κλείνει με τα γεγονότα στο ΠΑΜΑΚ ένα μήνα πριν οπού ο πρύτανης Α. Ζαπράνης κάλεσε τα ΜΑΤ να πραγματοποιούν έλεγχο εισόδου-εξόδου των φοιτητών εντός του πανεπιστημίου με σκοπό τον εκφοβισμό τους. Αφορμή για την κίνηση αυτή αποτέλεσε η διοργάνωση εκδήλωσης από το ίδρυμα σε συνεργασία με ΜΚΟ με στόχο την προώθηση των πολιτικών που ακολουθεί η κυβέρνηση στο προσφυγικό ζήτημα και την υπεράσπιση της κερδοφορίας φυσικών και εταιρικών προσώπων σε βάρος των προσφύγων. Να σημειωθεί ότι ο εν λόγω πρύτανης εκμεταλλεύεται τη θέση του για την ανάθεση έργων πολλών εκατομμυρίων σε συνεταίρους του επί σειρά ετών. Οι εικόνες που εκτυλίχθηκαν, με τα ΜΑΤ να επιτίθενται σε φοιτητές που είχαν βρεθεί για να παρέμβουν και να διαμαρτυρηθούν και τον πρύτανη να τους παροτρύνει με φράσεις τύπου “ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ”, θυμίζουν κάποιες από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας βίας, τρομοκράτησης και καταπάτησης κάθε είδους ελευθερίας.
Οι επιθέσεις αυτές δεν έχουν να κάνουν με τη λόξα των συγκεκριμένων καθηγητών, αλλά αντίθετα αποτελούν το μέσο για να επιτευχθούν οι αλλαγές στο χάρτη της παιδείας. Τη στιγμή που οι εισακτέοι “πρέπει” να μειωθούν κατά 50%, τα ιδρύματα υποχρηματοδοτούνται και στρέφονται σε ιδιώτες και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να καλύψουν τις ανάγκες τους, είναι όρος επιβίωσης για αυτούς η διάλυση των φοιτητικών συλλόγων που συνεχίζουν να αντιδρούν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και συμφέροντα τους. Οι φωνές που αντιτίθενται στις πολιτικές τους, είναι εμφανές ότι είναι επικίνδυνες για τα συμφέροντα τους μέσα στο πανεπιστήμιο. Ενώ ταυτόχρονα έρχονται να διαμορφώσουν όχι μόνο το μελλοντικό φτηνό εργαζόμενο που προορίζεται για την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, αλλά και που δεν θα μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματα του σε αξιοπρεπείς σπουδές, εργασία και συνθήκες διαβίωσης.
Τα γεγονότα που αναφέρθηκαν, δεν βρήκαν αμέτοχους τους φοιτητές. Αντίθετα τους βρήκαν απέναντι τους, τόσο στην απομάκρυνση του φασίστα καθηγητή από το πολυτεχνείο Ξάνθης, όσο και στην απονομιμοποίηση της παρουσίας της αστυνομίας στο ΠΑΜΑΚ από τους φοιτητές που, ακόμα και τυχαία, βρέθηκαν εκεί και απομάκρυναν τις δυνάμεις καταστολής από το χώρο του πανεπιστημίου. Το άσυλο ανήκει στους φοιτητές και τους εργαζομένους στο χώρο του και είναι οι μόνοι που μπορούν και πρέπει να το υπερασπίζονται μέσω των συλλογικών τους διαδικασιών.
ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΤΑ ΜΑΤ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου