Οι φετινές φοιτητικές εκλογές...

...έλαβαν χώρα την επαύριο μιας πλούσιας πολιτικά και κινηματικά χρονιάς. Η μεγαλειώδης εξέγερση του Δεκέμβρη που τόσο πολύ συντάραξε ολόκληρη την κοινωνία, έδειξε ότι η νεολαία δε έμεινε και δε θα μείνει αμήχανη και απαθής απέναντι στο μέλλον που προδιαγράφεται για την ίδια. Οι μηδαμινές προσδοκίες, η εργασιακή ανασφάλεια, η προσπάθεια απαξίωσης και αναίρεσης οποιουδήποτε συλλογικού κεκτημένου και δικαιώματος των εργαζόμενων και της νεολαίας, βρήκε και θα συνεχίσει να βρίσκει την απάντησή της στις νικηφόρες κοινωνικές συγκρούσεις στο δρόμο που χάραξαν και όλες οι φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων...

...Αυτό ήταν που πάνω από όλα τρόμαξε τις καθεστωτικές παρατάξεις, δηλαδή το ενδεχόμενο οι φοιτητικές εκλογές να διεξαχθούν σε ενεργό πολιτικά χρόνο για τους φοιτητικούς συλλόγους κοντά δηλαδή στα παραπάνω κινηματικά γεγονότα. Αυτό θα αποτελούσε εμπόδιο στο σχεδιασμό τόσο της ΠΑΣΠ όσο και της ΔΑΠ που θέλανε οι φοιτητικές εκλογές να γίνουν σε ένα πεδίο αποτύπωσης κοινοβουλευτικών συσχετισμών, που θα δρομολογεί μια κατάσταση ομαλότητας. Για αυτό και η επιλογή τους για εκλογές σε πολιτικά νεκρό χρόνο, μακριά από οποιαδήποτε κινητοποίηση αποτέλεσε μία προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και της ίδιας της μάχης των φοιτητικών εκλογών (σημείωση: είναι η πρώτη φορά που φοιτητικές εκλογές διεξάγονται τόσο αργά στα μέσα του Μάη)

Παρόλα αυτά θεωρούμε ότι τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών μας δίνουν περιθώριο να εξάγουμε μία σειρά από συμπεράσματα ειδικά για την σχολή μας.

Αρχικά κοιτάζοντας κάποιος τα φετινά αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών το πρώτο πράγμα που αντικειμενικά διαπιστώνει είναι η αύξηση του ποσοστού της αποχής, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ήταν σωστή από πλευράς της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ η επιλογή να μεταθέσουν την ημερομηνία των εκλογών ώστε η διαδικασία να αποστειρωθεί από τα όποια πολιτικά ερωτήματα.

ΕΑΑΚ: Όσον αφορά τα σχήματα των εαακ και ειδικά την Aνεξάρτητη Aριστερή Παρέμβαση στη σχολή μας, κατάφεραν να διατηρήσουν και να ανεβάσουν τα ποσοστά τους κόντρα σε κάθε λογική εκλογικών μηχανισμών. Σε μια ιδιαίτερα οξυμένη πολιτικά χρονιά όπου μία σειρά από ερωτήματα μπήκαν στους φοιτητικούς συλλόγους (λίστα συγγραμμάτων, ΚΕΣ, εφαρμογή του νόμου πλαίσιο μέσω εξεταστικών και εξαμήνων, κρατική δολοφονία μαθητή), τα εαακ κατάφεραν να ορίσουν εκείνο το πολιτικό σχέδιο εντός των φοιτητικών συλλόγων, αντιπαράθεσης με όλες τις πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, με αποτέλεσμα τώρα να μιλάμε από καλύτερες θέσεις μάχης. Το πάγωμα της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα κολέγια, καθώς και η διασφάλιση τεσσάρων εβδομάδων εξεταστικής και η διανομή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων, κόντρα σε όποια λογική βάζει ο νέος νόμος πλαίσιο, ήταν κάποια από τα αποτελέσματα του σχεδίου των σχημάτων της εαακ που υλοποιήθηκε όλη τη φετινή χρονιά. Η δημοκρατικότητα των αποφάσεων μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, η συντονισμένη παρέμβαση των συλλόγων σε τμήματα και συγκλήτους, καθώς και οι κινηματικές πρακτικές κεντρικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τις επιλογές της, απέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο ποιος πραγματικά είναι ο μόνος δρόμος υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κεκτημένων μας, πράγμα που αποτυπώθηκε και στη μάχη των φοιτητικών εκλογών.

Εγκέλαδος-ΑΡΕΝ: Η αδυναμία της ΑΡΕΝ να ορίσει ένα διακριτό πολιτικό στίγμα εντός της φοιτητικής αριστεράς ανέκοψε της τάσεις ανόδου και οδήγησε σε πτώση της (συγκεντρωτικά πτώση γύρω στη μισή μονάδα και σε απόλυτο αριθμό ψήφων το ¼ της περσινής εκλογικής της δύναμης). Η πολιτική τοποθέτηση της ΑΡΕΝ- όταν δεν κρυβόταν πίσω από το πολιτικό σχέδιο των εαακ -ήταν αντιφατική και πολλές φορές εξόχως προβληματική. Η στάση της απέναντι στην προσπάθεια εφαρμογής της λίστας συγγραμμάτων, η απουσία τοποθέτησης από τα ζητήματα που αφορούσαν τη σχολή όλο το προηγούμενο διάστημα και τέλος η απαράδεκτη στάση που κράτησε όσον αφορά το ζήτημα της αλλαγής των εξετάσεων για άδεια άσκησης επαγγέλματος στο ΤΕΕ, είναι ενδεικτικά της πολιτικής της ταλάντευσης όλο το τελευταίο διάστημα που στο φόντο μιας περιόδου που το ρεύμα “Τσίπρα” αρχίζει να ξεθωριάζει εντός της νεολαίας, οδήγησε στην απομείωση της πολιτικής της επιρροής εντός των φοιτητικών συλλόγων, γεγονός που αποτυπώθηκε και στις εκλογές.



ΠΚΣ: η συγκεκριμένη παράταξη αποτέλεσε το μεγάλο χαμένο των φετινών φοιτητικών εκλογών, όχι μόνο στη σχολή μας (που πέφτει τα τελευταία χρόνια συνεχώς), αλλά και πανελλαδικά. Είναι εμφανές ότι στο εκλογικό της αποτέλεσμα καταγράφηκε το κόστος της στάσης νομιμοφροσύνης και καταγγελίας των κοινωνικών εκρήξεων, αλλά και η ακόμη μεγαλύτερη στροφή της στην αυτοαναφορικότητα. Είναι σαφές ότι σε μία περίοδο που το πολιτικό και ιδεολογικό ρήγμα βαθαίνει εντός της νεολαίας ολοένα και περισσότερο, ο συντηρητισμός, η ηττοπάθεια και τελικά μια πολιτική πρόταση που στοχεύει μόνο στην κομματική οικοδόμηση και όχι στην υπεράσπιση των συμφερόντων της νεολαίας, αδυνατεί να συσπειρώσει πλειοψηφικά κομμάτια φοιτητών από πίσω της.

ΠΑΣΠ: παρά το γεγονός ότι αντικειμενικά η συγκυρία των εκλογών ευνοούσε την ΠΑΣΠ λόγω κεντρικού πολιτικού σκηνικού, αυτό δεν κατάφερε να αποτυπωθεί και στη σχολή μας. Η θεαματική πτώση της ΠΑΣΠ, τόσο πέρυσι όσο και φέτος, δείχνει τα όρια μιας πολιτικής γραμμής που εδώ και τόσα χρόνια εξυπηρετεί η ΠΑΣΠ στη σχολής μας. Η “αριστερίζουσα” φρασεολογία της μόνο σε επίπεδο επικοινωνιακού διαχωρισμού της από τη ΔΑΠ, δεν κατάφερε να πείσει τους φοιτητές ότι η συγκεκριμένη παράταξη λέει και κάνει κάτι διαφορετικό από τη ΔΑΠ. Η συμμετοχή της σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανεπιθύμητων -για τους φοιτητές- αλλαγών στη σχολή μας (αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, εξεταστικές περίοδοι), η δουλική στάση της απέναντι στην πρόεδρο, ο κενός περιεχομένου λαϊκισμός της (πρακτική άσκηση), αλλά και η μη συμμετοχή και πολεμική της σε όποιον κινητοποιείται συλλογικά, το μόνο που κατάφερε ήταν να πείσει τους φοιτητές για την πλήρη σύμπλευση της με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Απέδειξε ότι ο ρόλος που επιτελεί μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αυτός της προώθησης των κυρίαρχων επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων, άλλοτε με τόνο συμπολιτευτικό (όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ) και άλλοτε με τόνο αντιπολιτευτικό (τώρα που κυβέρνηση είναι η ΝΔ).

ΔΑΠ: δυστυχώς είναι πλέον ολοφάνερο ότι η μηχανισμοί της ΔΑΠ στη σχολή μας κινητοποιήθηκαν στο ακέραιο. Παρά τη γενική κατακραυγή προς την κυβέρνηση και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, η ΔΑΠ ποντάροντας στην αρχή της “χαλαρής-κοινωνικής” ψήφου κατάφερε να διατηρήσει τα ποσοστά της. Βέβαια αυτοαναιρείται την αμέσως επόμενη ημέρα των φοιτητικών εκλογών, όταν κεντρικά στελέχη της κυβέρνησης έσπευσαν να δηλώσουν ότι η ΝΔ σάρκωσε στις φοιτητικές εκλογές στέλνοντας μήνυμα σύμπλευσης με τις επιλογές του υπουργείου.. Είναι λοιπόν σαφές τι σημαίνει ψήφος στη ΔΑΠ πέρα και έξω από το τι η ίδια λέει. Τάζει μαθήματα, σημειώσεις, πάρτυ κλπ στο όνομα μίας χαλαρής (το ξαναλέμε) ψήφου, ώστε να δείξει προς τα έξω στην κοινωνία ότι η νεολαία στρατεύεται μαζί της, νομιμοποιώντας έτσι την κυβέρνηση να προχωρήσει τις αλλαγές που καιρό ετοιμάζει. Εμείς λέμε ότι η ψήφος στη ΔΑΠ είναι επικίνδυνη ψήφος και όπως φάνηκε και από τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερες τομές εντός των φοιτητικών συλλόγων για να μπορέσει να καταγραφεί και με έναν πιο μόνιμο τρόπο η αριστερή στροφή που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια εντός της νεολαίας. Εμείς όλο το επόμενο διάστημα σαν σχήμα της εαακ θα προσπαθήσουμε με μεγαλύτερο πείσμα να απομονώσουμε την οπισθοδρόμηση που η ΔΑΠ πρεσβεύει: τη λογική τις απαξίωσης των συλλογικών κεκτημένων, τη λογική του ατομικού δρόμου, τη λογική των πελατειακών σχέσεων, τη λογική τελικά που θέλει να συμπιέσει ακόμα περισσότερο την εργασιακή προοπτική και τη ζωή μας. Η πολιτική απομείωση της ΔΑΠ είναι πολιτικό σχέδιο που χρειάζεται συστράτευση και δυναμική παρουσία στην καθημερινότητα στις σχολές, στις μεγάλες στιγμές των μαχών της νεολαίας και των εργαζομένων. Συνάδελφοι της ΔΑΠ είστε και θα είστε υπόλογοι στις γενικές συνελεύσεις του συλλόγου μας για οποιαδήποτε επιλογή θα πάρετε αντιπαραθετική με τα συμφέροντα και τα δικαιώματά μας..